Het is vandaag 2 april Wereld Autisme Dag. Op deze dag wordt er over de hele wereld aandacht gevraagd voor autisme. Ik vind het belangrijk dat er meer aandacht komt voor deze diagnose. Doordat je het niet aan de buitenkant ziet, hebben mensen met autisme het vaak moeilijk. Mensen voelen zich niet begrepen.
Ik vind dat er meer openheid over autisme moet komen. Het is een onderwerp waar je weinig over hoort. Ik vind dit jammer. Hierdoor ben ik ook veel minder open over mijn eigen situatie. Als er minder een taboe over dit onderwerp zou bestaan, zou dit het leven veel makkelijker maken. Niet alleen voor mij, maar ook voor vele anderen.
Ik ben nog steeds niet blij met en niet trots op deze diagnose. Maar ik blijf wel wie ik ben. Ik vind het moeilijk om deze diagnose te accepteren, ik voel mij anders wanneer ik met leeftijdsgenoten ben. Ik voel mij niet altijd begrepen. Ik probeer mij hierdoor niet tegen te laten houden om leuke dingen te doen. Ik sta niet stil, elke dag zet ik wel weer een nieuwe stap in de goede richting!
Mijn angst- en paniekstoornis is ontstaan doordat ik autisme heb. Alleen dit laatste heb ik nooit geweten tot ik 17 jaar was. Ik ben er in de jaren daarna achter gekomen dat ik mede door mijn autisme een angst- en paniekstoornis heb ontwikkeld. Dit vind ik soms nog heel moeilijk om te accepteren.
Ik heb wel een paar sterke punten en talenten aan mijn autisme. Zo kan ik mij bijvoorbeeld tijdens het oppassen puur en alleen focussen op de kinderen. Ik laat mij niet afleiden door andere dingen die er om mij heen gebeuren. Hierdoor ben ik oplettend en aandachtig met een taak bezig. Ook kan ik mij een paar uur focussen op diamond painten of kleuren.
Mensen horen mij wel, maar ze begrijpen mij niet altijd. Mijn hoofd zit soms wat sneller vol, anderen vinden dit lastig om te snappen. Mijn puzzelstukjes zijn nog niet passend. Ik wil heel veel dingen, dit betekent niet dat ik ook alles aankan. Ik blijf continu proberen om begrepen te worden, dit is niet makkelijk. Maar ik kan niet meer dan mijn best doen! Ik zou willen dat anderen ook mijn krachten en talenten kunnen zien, in plaats van alleen mijn autisme.
Door mijn diagnose heb ik wel 2 hele lieve meiden leren kennen. Eerst wilde ik absoluut niets weten van anderen met autisme, maar deze meiden denken echt hetzelfde als ik. Eén van hen herkent zich ook niet (altijd) in de diagnose. Dit maakt het toch wat minder eenzaam.
Ik hoop dat er na het lezen van deze blog meer begrip en acceptatie komt over autisme!
Reactie plaatsen
Reacties
Wat mooi, open en eerlijk geschreven Puck!!