Terug naar 'normaal' (#5)

Half februari 2020 werd ik 20 jaar. Ik heb 2 jaar mijn verjaardag niet tot amper gevierd. Deze verjaardag kon en zou ik groots vieren. Iedereen die ik lief heb was aanwezig. Dit was mijn eerste grote feest sinds jaren. Ik was niet eens heel erg gesloopt hierna. Wel heb ik dagen daarna veel rust gepakt, maar dit was het alles waard.

Vlak na deze mooie overwinning ging alles in de wereld dicht vanwege corona. Ik was in deze tijd erg bang en onzeker dat ik terug zou vallen in mijn oude patroon. Ik deed voor mijn doen alweer veel stapjes de goede kant op. Nu kon ik niet verder oefenen, nu moest ik verplicht binnen zitten. Ik wilde niet terug naar mijn oude gewoonte, binnen zitten. Rond mei ging ik weer oppassen bij buurkindjes. Ook overdag zodat ik toch weer wat dagbesteding had. Helaas moest ik voor de zomervakantie stoppen bij de peuterspeelzaal. Na de vakantie moest ik helaas stoppen bij de kinderopvang, omdat er geen plek meer was voor mij. Ik ben meteen op zoek gegaan naar een nieuwe plek.

In de zomervakantie van 2020 heb ik nog een grote mijlpaal behaald. Ik ben samen met mijn ouders en broertje, 3 dagen en 2 nachten op vakantie geweest. Dit was de eerste keer sinds de zomervakantie van 2016 dat ik weer op vakantie /nachten van huis was. Wat was ik trots op mijzelf en blij dat ik dit doel kon afstrepen.

Aan het eind van de zomervakantie ben ik met mijn moeder naar de bioscoop geweest. Ook dit was 5 jaar terug voor het laatst. Weer een doel die ik had bereikt.

In november 2020 werd ik geopereerd aan mijn knie. Wat vond ik dit spannend ondanks dat ik er naar uit keek. Achteraf was deze spanning niet nodig en is alles goed gegaan. Ik heb tijdens de revalidatie wel af en toe een momentje gehad dat ik dacht “ik wil weer de deur uit kunnen.” Maar gelukkig is alles meegevallen en kon ik na 3 maanden weer mijn dingetjes gaan doen. Ook het oppassen heb ik toen weer opgepakt, wat was ik hier onwijs blij mee!

En toen kreeg ik begin maart 2021 corona. Wat was ik er na de eerste dag op mijn kamer al klaar mee. Ik had zo het gevoel dat ik weer terug zou vallen in mijn oude patroon omdat ik nergens heen kon. Deze gedachte en angst is gelukkig geen waarheid geworden. Maar op dit soort momenten speelt de angst toch nog een grote rol.

Ondertussen was ik ook samen met mijn begeleidster vanuit Kopzorg bezig om mij in te schrijven voor mijn opleiding. Hoe spannend ook, de stap moest ooit weer gezet worden. Een gigantisch grote stap vooruit.

Rond mei 2021 ben ik hele dagen bij de kinderopvang als werkervaringsplek aan het werk. Wat was ik trots op mezelf en blij dat ik na vele jaren weer een hele volledige dag van huis kon zijn. Ik heb de volledige zomervakantie 3 á 4 dagen op de BSO gestaan. Wat een vooruitgang vergeleken met een jaar daarvoor.

Ik ging ook steeds vaker alleen ergens naartoe. En ik heb ook vele dagen op Texel (familie woont daar) doorgebracht met een vriendin, zonder mijn ouders. Dit was de eerste keer super spannend, maar omdat het zo goed ging, ben ik na deze keer meerdere keren 4 dagen naar Texel geweest.

En dan was daar op 25 juni 2021 het verlossende antwoord: Ik ben aangenomen voor mijn opleiding, ik ga weer naar school na 5 jaar!!